PLINT LOSSE KAARTEN

dectie

ze zggeen
dat het neit utimakat
of je de ltteers in een wrood
op de goede ptaals zet
als je de ersete ltteer maar aan het bgien
en de ltaatse aan het enid shcijfrt
spant ireedeen wat er saatt
woraam o woaram w
eet die sekkul van nreldedans dat neit
met dat sfufe ktole dectie
dan hlaade ik mesihcsin ook enes een ngeen
in ptlaas van een dire...

Voor vogeltjes zijn wij
laag:
wij zitten vast aan onze voeten.
En zij moeten moeite doen
om ons te bereiken.
Om ons te bekijken.
Doen ze dat graag?
Ja hoor,
tijdens het eten.
Voor vogeltjes zijn wij een soort van televisie.
Totdat ze genoeg van ons weten,
en dan gaan ze weer hoog.
Dan gaan ze weer.
Daag.

Tekst: Edward van de Vend...

wiebeldewiebel
mijn tand
straks een gat
giecheldegiechel
zo raar
vind ik dat
gaat ook mijn vinger
eerst los
dan er af
of mijn hoofd
of mijn teen
of mijn oog
of mijn been
en komt er dan een nieuwe?

Tekst: Mariëlla Vermeer
Beeld: Klaas Lageveen

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

Zet je hoofd op
Trek je bil aan
Schroef je navel op zijn plek

Plant je haren
Plug je armen
Draai nog een keer aan je nek

Plak je nagels en je oren
Duw je oogjes in hun kas
Want vandaag word je geboren
Komt je feestneus goed van pas

Tekst: Ruud Kroes
Beeld: Mieke Driessen

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

De zee
De zee kun je horen
met je handen voor je oren,
in een kokkel,
in een mosterdpotje,
of aan zee.

Tekst: Judith Herzberg
Beeld: Anke Roder

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

hebban olla vogala            
nestas hagunnan                   
hinase hic enda thu               
wat unbidan we nu

(hebben alle vogels
nestjes begonnen<...

ik zoek
een hoekje
heel geheim

een plaatsje
in mijn huis

waar niemand
mij ooit
vinden kan

en in mijn ééntje
denk ik dan

weg zijn
en toch thuis

Tekst: Nannie Kuiper
Beeld: Lieke van der Vorst

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

Soms raak je op het hoogste punt
en is er dus geen verlangen meer
behalve geen mens meer
te zijn maar nog enkel
een lege plek in de vorm
van een mens en zo
dan te mogen blijven
zonder ik voor altijd
alleen maar
een hier
en een
nu

Tekst: Marc Tritsmans
Beeld: Sofie Boonman

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

Of is ons heimelijk bewust dat wij het essentiële, dat wij begeren,
nooit zullen zien? Op het vertrek komt het aan, op de steeds her-
nieuwde poging, het opbreken, het zich niet gewonnen geven

Tekst: F.C.Terborgh
Beeld: Anne ten Donkelaar

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

'Heb jij dan geen stad in in je
hoofd?' had ze hem gevraagd.
'Maf kind', zei hij lachend.
'wat maak jij je leven toch
ingewikkeld'.

Tekst: Sarah Pink
Beeld: Vera Verseput

Kaart met envelop, 17 x 13 cm.

Van jou van mij van ons

De tuin is het huis van de heg
De heg is het huis van de mus
De mus is het huis van het ei
En jij bent het huis van mij

De nacht is het huis van de droom
De droom is het huis van de sneeuw
De sneeuw is het huis van de kou
En ik ben het huis van jou

De boom is het huis van het nest
Het nest is het huis van het jong

Zonder jou

De wereld is wonderlijk leeg zonder jou
Er staat maar zo weinig meer in
De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw
Waarom? Wat heeft het voor zin?
De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen
Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen
De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:
leeg, zonder jou.

Dichter: Annie M.G.Schmidt
Beeld: Beerd van Stockum

hoe
als je je
met zorgeloosheid
kon omringen
en dat dat
je ruimte
was

Dichter: Bert Schierbeek
Beeld: Kees de Goede

Kaart met  envelop, 17 x 13 cm.